ریموت جرثقیل

 جرثقیل ها در تعدادی از صنایع از جمله هواپیما / هوا فضا ، ساخت اتومبیل ، مواد شیمیایی و مواد معدنی ، کاغذ و کاغذ ، تولید فولاد و تاسیسات و همچنین صنایع غلات ، چوب بری ، حیاط راه آهن و بارگیری کشتی ها حیاتی هستند.

به طور سنتی ، جرثقیل های صنعتی توسط اپراتورهای انسانی که در کابین های جرثقیل نشسته اند ، کار می کنند. در چنین مواردی ، عملکرد اپراتور توسط سیگنال های دستی شخصی در خارج از جرثقیل هدایت می شود. در گذشته جرثقیل ها توسط اپراتورهای كابین اداره می شدند. مردی كه روی زمین بود زنجیرها را قلاب می كرد ، بارگیری می كرد و دستان خود را تکان دهد تا اپراتور را به کجا جرثقیل منتقل کند.

در دهه های اخیر، فناوری تا حدی پیشرفت کرده است که می توان با کنترل از راه دور جرثقیل ها را کار کرد. در موارد دیگر ، به جای داشتن یک اپراتور در کابین ، یک شخص خارج از جرثقیل با استفاده از ایستگاه های دکمه های آویز آویز از جرثقیل ، واحد را کار می کند.

دو فناوری استاندارد برای عملکرد ریموت جرثقیل از راه دور سیگنال، امواج فرکانس رادیویی (RF) و نور مادون قرمز هستند. در حالی که هر دو همچنان در دسترس هستند، فناوری RF از محبوبیت بیشتری در بین این دو برخوردار است.

یک سیستم کنترل از راه دور از دو واحد تشکیل شده است. یکی فرستنده قابل حمل است که سیگنال های کنترل ایجاد می کند. دیگری گیرنده ای است که به طور دائمی روی جرثقیل نصب می شود. گیرنده به واحد کنترل جرثقیل متصل می شود. هر سوئیچ روی فرستنده ، ترکیبی مشخص از “پالس ها” را ایجاد می کند که به گیرنده منتقل می شود ، سپس “پالس ها” را رمزگشایی کرده و به کنترل کننده های موتور جرثقیل منتقل می کند.

در حالی که می توان فناوری کنترل از راه دور را قبلاً در جرثقیل های جدید نصب کرد ، این فناوری همچنین می تواند در بسیاری از موارد بر روی جرثقیل های موجود دوباره نصب شود. یک پیش شرط برای مقاوم سازی این است که جرثقیل موجود باید به کنترل کننده های موتور مغناطیسی مجهز باشد ، نه کنترل کننده های درام (دومی در بسیاری از مدل های قدیمی جرثقیل های کابین دار معمول است). دومین پیش نیاز این است که ترمزها باید برای استفاده اضطراری مجهز شده و به کنترل های موتور موجود متصل باشند. به عنوان مثال ، ترمزهای هیدرولیکی که به طور سنتی از طریق پدال پا کار می کنند ، باید تبدیل شوند تا امکان تحریک الکترونیکی فراهم شود.